Οι χιονισμένες κορφές του όρους Μπέλες στο βάθος, τα γαλήνια νερά της Κερκίνης μπροστά σου, αγριοτσικνιάδες και αργυροπελεκάνοι που κρώζουν, νούφαρα που ακόμα φυλάσσουν τα χρώματα τους για μια άλλη εποχή, μερικά νεροβούβαλα να μασούν μακάρια το χορτάρι, ένα μισοβυθισμένο χωριό από το οποίο διακρίνονται μόνον οι στέγες των σπιτιών. Ψηφίδες από το σκηνικό που αντικρίζεις στη λίμνη Κερκίνη, ανάλογα με την εποχή που θα διαλέξεις να την επισκεφθείς και στο φόντο, πάντα, οι άνθρωποι της.
Η λίμνη δημιουργήθηκε το 1932, με την κατασκευή ενός πρώτου φράγματος και αναχωμάτων κοντά στο χωριό Λιθότοπος, σε μια προσπάθεια να συγκρατηθούν τα ορμητικά νερά του ποταμού Στρυμόνα. Η εικόνα που αντικρίζει κανείς σήμερα, απέχει παρασάγγας από την εικόνα που θα είχε συναντήσει ο επισκέπτης του Μεσοπολέμου. Η μικρή λίμνη του Μπούτκοβου, όπως ονομαζόταν και οι βάλτοι που είχαν δημιουργηθεί δεν επαρκούσαν και έτσι έvα vέo, μεγαλύτερo, φράγμα κατασκευάστηκε το 1982, ώστε σήμερα η στάθμη του νερού της λίμνης να φτάνει τα 36 μ. και τα 73.000 στρέμματα σε έκταση την άνοιξη.
Αυτό το, μικρό σχετικά, βάθος της είναι ένας από τους λόγους που η λίμνη έχει αποκτήσει τόσο μεγάλη αξία από βιολογικής απόψεως. Αποτελώντας καταφύγιο για πάνω από 300 είδη πτηνών, πολλά είδη θηλαστικών, περισσότερα από 30 είδη ερπετών και αμφίβιων και ιδιαίτερα πλούσια ιχθυοπανίδα, ο τόπος γρήγορα μετατράπηκε σε έναν μικρό παράδεισο για τους οικολόγους και τους κατοίκους της περιοχής. Είναι και τα εκατοντάδες νούφαρα που επιπλέουν στην επιφάνεια της, που ολοκληρώνουν με μοναδικό τρόπο τον λιμνίσιο «καμβά».
Ο καλύτερος τρόπος ίσως για να ξεκινήσεις την «επίσημη» περιήγηση σου είναι να περπατήσεις περιμετρικά της λίμνης- για όσο τουλάχιστον αντέξεις- ή, ακόμα καλύτερα, να την διασχίσεις με ένα από τα περιηγητικά πλοιάρια που ξεκινούν από τον Λιθότοπο, το πιο γνωστό παραλίμνιο χωριό της Κερκίνης. Όποιον τρόπο κι αν επιλέξεις, κρατώντας κάποιες βασικές αποστάσεις για να μην ενοχλήσεις τα πουλιά, έχεις τη δυνατότητα να δεις λευκοτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, πελαργούς και χαλκόκοτες να περπατούν στην όχθη αναζητώντας τροφή ή να απολαύσεις το πανέμορφο πέταγμα του αργυροπελεκάνου, ξυστά στην επιφάνεια του νερού. Μέχρι και φλαμίνγκο διαθέτει η Κερκίνη, που διαχειμάζουν στις όχθες της.
Σε κοντινή απόσταση, στους πρόποδες του όρους Κερκίνη, ακριβώς πάνω από το παρυδάτιο δάσος, βρίσκεται το Ιερό Ησυχαστήριο του Τιμίου Προδρόμου, ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα, αφού δίνει την ευκαιρία σε όσους δεν έχουν επισκεφθεί το Άγιον Όρος να πάρουν μια γεύση από την αγιορείτικη μοναστηριακή αρχιτεκτονική και ατμόσφαιρα, μιας και στις τελετές ακολουθείται το τελετουργικό των μονών. Παράλληλα, πολύ κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα βρίσκεται το οχυρό του Ρούπελ όπου έγιναν μάχες κατά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο το 1941 στην προσπάθεια της εισβολής των Γερμανών και είναι το πιο εντυπωσιακό από τα οχυρά που συνθέτουν τη λεγόμενη «γραμμή Μεταξά», χάρη στις δαιδαλώδεις στοές του.Και μετά από όλες αυτές τις περιηγήσεις, τα παλιά λιθόχτιστα βυζαντινά λουτρά του Αγκίστρου, μοιάζουν το ιδανικό επιστέγασμα μιας επίσκεψης στην ευρύτερη περιοχή των Σερρών και της Κερκίνης. Λόγω του πλήθους τον επισκεπτών έχουν χτιστεί και λειτουργούν και καινούρια λουτρά, όμως η αυτοκρατορική αίσθηση στο βυζαντινό χαμάμ είναι ασύγκριτη!
πηγή www.menoume-ellada.gr
